Krótka historia Słupi pod Kępnem
Prastary początek dziejów Słupi wiąże się z legendarnym słupem od niego właśnie osada wzięła nazwę. Początkowo wieś nazywała się więc Słup. Jak podaje dokument z 1712 roku, a także podania przekazywane z pokolenia na pokolenie, nazwa pochodzi od tegoż słupa.Pierwsza osada była wzniesiona na pagórkowatych terenach blisko rzeki Nierób. Osadę chroniły trzy pierścienie ostro zakończonych pali. Słup stojący obok osady wysoki na trzydzieści stóp w razie niebezpieczeństwa podpalano.
Najprawdopodobniej Słupia istniała już w czasach pogańskich, jednak pierwsza wzmianka historyczna o Słupi pochodzi z roku
1173. Wtedy to Mieszko III Stary przekazał wiś klasztorowi w Lubiążu na Dolnym Śląsku. Z racji przynależności do klasztoru wieś nazywała się Słupia Klasztorna.
Druga wzmianka pochodzi z roku 1177, kiedy to władca Polski Mieszko III zamienił dwie wsie na Śląsku Bogunowo i Dobrogostowi na wieś Słupię.
Od 1895 roku właścicielką Słupi była, Felicjanna Szembek z Niemojewskich i jej mąż Aleksander, patron wybudowanego w latach 1869-1870 obecnego murowanego kościoła.
W roku 1878 w Słupi pod Kępnem została zbudowany pałacyk w stylu klasycystycznych tendencji, z umieszczonym od frontu okazałym, pierwotnie piętrowym, angielskim hallem.
W latach 1874- 1875 została wybudowana linia kolejowa prowadząca z Byczyny do Ostrowa Wielkopolskiego (szlak kolejowy Kluczbork- Poznań). Linia kolejowa z dworcem w Słupi stała się wygodnym środkiem lokomocji łączącym wieś z Kępnem, gdzie również wybudowano w tym okresie dwupoziomowy dworzec kolejowy zaliczany do zabytków kolejowych jako jeden z nielicznych dworców dwupoziomowych.
|
